De blog over de verjaardag en de keelpijn
Door: Kimko Drost
Blijf op de hoogte en volg Kimko
24 Oktober 2014 | Peru, Moyobamba
Ik zie je al denken: ''Zozo, die Kimko schrijft al een week later weer een blog.'' Jaja, dat klopt. Ik zal ook even uitleggen hoe dat komt, want ik heb inmiddels een zee van tijd.
In mijn eerste blog schreef ik dat ik hoopte niet al te vaak in mijn kamer zou zitten. De afgelopen vier weken in en rondom Moyobamba heb ik veel gezien en gedaan. Van Tio Yacu tot de jungle en van Fortaleza Kuelap tot de Baños Termales. Allemaal supergave dingen, maar daar over later wat meer.
Want inmiddels doe ik regelmatig een wedstrijdje muurstaren. Met andere woorden: Ik zit uit te zieken op mijn kamer. Want wat is er gebeurd? Afgelopen weekend zijn we naar de Chachapoyas geweest. Na terugkomst had ik op maandagavond een beetje keelpijn. Ik dacht dat als ik goed zou slapen dat ik de volgende dag wel weer fit zou zijn. Dat was niet het geval. Ik had iets meer keelpijn, maar dit was niet genoeg om thuis te blijven. Dat wilde ik ook helemaal niet, dus ging ik gewoon naar school. In de loop van de ochtend nadat ik met de kinderen hun huiswerk had doorgenomen werd de keelpijn erger en was ik verre van fit. Na overleg met de meiden heb ik besloten om maar naar huis te gaan in de hoop dat het de volgende dag beter zou zijn. Ook dit bleek valse hoop. Vele paracetamols later besloot ik de volgende dag nog wel naar school te gaan, vanwege een gesprek dat ik met Arturo, de directeur, zou hebben. Direct hierna ben ik weer naar huis gegaan met toch best veel pijn in mijn keel. ’s Avonds was in de kerk een dankdienst, omdat Annie Soper 25 jaar bestaat. Hier ben ik naartoe geweest en daar was Dokter Apollos Landa. Hij heeft mij onderzocht en als ik me de volgende dag niet beter zou voelen moest ik aan een antibioticakuur gaan beginnen. De volgende dag, vandaag, is het nog veel slechter en kan ik met héél véél moeite wat zeggen. Ik ben dus met de antibioticakuur begonnen. Mijn situatie is nu te vergelijken met die van Zacharias, de vader van Johannes de Doper. Met pen en papier maak ik duidelijk wat ik wil zeggen. Alleen voor mij is het wat moeilijker dan voor Zacherias, omdat ik ook nog in het Spaans moet schrijven. Die Zacherias kon gewoon lekker in zijn eigen taal schrijven. Achja, verschil moet er wezen. Ikzelf heb ook een beetje een déjà vu met drie jaar geleden toen ik in Oeganda geveld was door malaria. Gelukkig is deze situatie niet zo ernstig als het toen was. Ik zorg nu beter voor mezelf en heb medische hulp van een arts die ik helemaal vertrouw. Ik ga er dus gewoon van uit dat ik snel weer beter word. Wel is het heel vervelend dat ik niet naar stage kan, want dat vind ik ontzettend leuk.
Dan natuurlijk de andere dingen. Vorige week donderdag was ik jarig. Toen ik op school kwam en de klas in wilde gaan werd ik geweigerd, want de klas moest eerst versierd worden. Bijna een uur later kon ik eindelijk naar binnen en werd er voor mij gezongen, kreeg ik een lading confetti in mijn gezicht gesmeten en werd ik toegesproken door een aantal kinderen uit de klas. Daarnaast was er natuurlijk ook frisdrank, taart, veel snoep en chips. Wat later werd ik door heel veel kinderstemmen geroepen. Buiten stonden alle andere kinderen van de school op mij te wachten om mij toe te zingen. Een supergaaf idee van Dieke, Gerieke en Maaike! Vele felicitaties later ging ik naar huis. ’s Avonds had vierde ik mijn verjaardag met mijn gastgezin en met de meiden. Voor het eerst heb ik een piñata gekregen. En na een stoelendans en een paar speeches in het Spaans later zat mijn verjaardag erop.
In het weekend zijn we, zoals ik al schreef, naar Chachapoyas geweest. Vanuit het hostel waar we logeerden hebben we op zaterdag Fortaleza Kuelap bezocht. Tegenwoordig een ruïne, maar vroeger een heel belangrijke Inca-stad. Met heel mooi weer en in een heel mooie omgeving hebben we dus een beetje cultuur gesnoven. Op zondag zijn we naar de Gocta-waterval geweest. Een wandeltocht van tweeënhalf uur heen en tweeënhalf uur terug. In de brandende zon was dit toch een behoorlijke uitputtingsslag, maar de waterval was bijzonder mooi. En heel hoog, 771 meter. Op maandag zijn we weer terug naar Moyobamba gegaan. Waarschijnlijk heb ik ergens tijdens dit tripje naar Chachapoyas de keelpijn opgelopen die ik nu heb. Ik hoop dat het zo snel mogelijk over gaat, want op zaterdag gaan we vliegen naar Iquitos en daarmee begint onze rondreis door Peru. Volgende week donderdag gaan we door naar Cuzco waar we op 1 november naar Machu Picchu gaan bekijken. Vervolgens is het plan om op 4 november door te gaan naar Puno met het Titicaca-meer. Ik zal jullie op de hoogte houden van onze rondreis. Hopelijk kan ik binnenkort ook meer foto’s uploaden, want dat is hier in Moyobamba heel lastig met de slechte internetverbinding.
Ciao!
Kimko
In mijn eerste blog schreef ik dat ik hoopte niet al te vaak in mijn kamer zou zitten. De afgelopen vier weken in en rondom Moyobamba heb ik veel gezien en gedaan. Van Tio Yacu tot de jungle en van Fortaleza Kuelap tot de Baños Termales. Allemaal supergave dingen, maar daar over later wat meer.
Want inmiddels doe ik regelmatig een wedstrijdje muurstaren. Met andere woorden: Ik zit uit te zieken op mijn kamer. Want wat is er gebeurd? Afgelopen weekend zijn we naar de Chachapoyas geweest. Na terugkomst had ik op maandagavond een beetje keelpijn. Ik dacht dat als ik goed zou slapen dat ik de volgende dag wel weer fit zou zijn. Dat was niet het geval. Ik had iets meer keelpijn, maar dit was niet genoeg om thuis te blijven. Dat wilde ik ook helemaal niet, dus ging ik gewoon naar school. In de loop van de ochtend nadat ik met de kinderen hun huiswerk had doorgenomen werd de keelpijn erger en was ik verre van fit. Na overleg met de meiden heb ik besloten om maar naar huis te gaan in de hoop dat het de volgende dag beter zou zijn. Ook dit bleek valse hoop. Vele paracetamols later besloot ik de volgende dag nog wel naar school te gaan, vanwege een gesprek dat ik met Arturo, de directeur, zou hebben. Direct hierna ben ik weer naar huis gegaan met toch best veel pijn in mijn keel. ’s Avonds was in de kerk een dankdienst, omdat Annie Soper 25 jaar bestaat. Hier ben ik naartoe geweest en daar was Dokter Apollos Landa. Hij heeft mij onderzocht en als ik me de volgende dag niet beter zou voelen moest ik aan een antibioticakuur gaan beginnen. De volgende dag, vandaag, is het nog veel slechter en kan ik met héél véél moeite wat zeggen. Ik ben dus met de antibioticakuur begonnen. Mijn situatie is nu te vergelijken met die van Zacharias, de vader van Johannes de Doper. Met pen en papier maak ik duidelijk wat ik wil zeggen. Alleen voor mij is het wat moeilijker dan voor Zacherias, omdat ik ook nog in het Spaans moet schrijven. Die Zacherias kon gewoon lekker in zijn eigen taal schrijven. Achja, verschil moet er wezen. Ikzelf heb ook een beetje een déjà vu met drie jaar geleden toen ik in Oeganda geveld was door malaria. Gelukkig is deze situatie niet zo ernstig als het toen was. Ik zorg nu beter voor mezelf en heb medische hulp van een arts die ik helemaal vertrouw. Ik ga er dus gewoon van uit dat ik snel weer beter word. Wel is het heel vervelend dat ik niet naar stage kan, want dat vind ik ontzettend leuk.
Dan natuurlijk de andere dingen. Vorige week donderdag was ik jarig. Toen ik op school kwam en de klas in wilde gaan werd ik geweigerd, want de klas moest eerst versierd worden. Bijna een uur later kon ik eindelijk naar binnen en werd er voor mij gezongen, kreeg ik een lading confetti in mijn gezicht gesmeten en werd ik toegesproken door een aantal kinderen uit de klas. Daarnaast was er natuurlijk ook frisdrank, taart, veel snoep en chips. Wat later werd ik door heel veel kinderstemmen geroepen. Buiten stonden alle andere kinderen van de school op mij te wachten om mij toe te zingen. Een supergaaf idee van Dieke, Gerieke en Maaike! Vele felicitaties later ging ik naar huis. ’s Avonds had vierde ik mijn verjaardag met mijn gastgezin en met de meiden. Voor het eerst heb ik een piñata gekregen. En na een stoelendans en een paar speeches in het Spaans later zat mijn verjaardag erop.
In het weekend zijn we, zoals ik al schreef, naar Chachapoyas geweest. Vanuit het hostel waar we logeerden hebben we op zaterdag Fortaleza Kuelap bezocht. Tegenwoordig een ruïne, maar vroeger een heel belangrijke Inca-stad. Met heel mooi weer en in een heel mooie omgeving hebben we dus een beetje cultuur gesnoven. Op zondag zijn we naar de Gocta-waterval geweest. Een wandeltocht van tweeënhalf uur heen en tweeënhalf uur terug. In de brandende zon was dit toch een behoorlijke uitputtingsslag, maar de waterval was bijzonder mooi. En heel hoog, 771 meter. Op maandag zijn we weer terug naar Moyobamba gegaan. Waarschijnlijk heb ik ergens tijdens dit tripje naar Chachapoyas de keelpijn opgelopen die ik nu heb. Ik hoop dat het zo snel mogelijk over gaat, want op zaterdag gaan we vliegen naar Iquitos en daarmee begint onze rondreis door Peru. Volgende week donderdag gaan we door naar Cuzco waar we op 1 november naar Machu Picchu gaan bekijken. Vervolgens is het plan om op 4 november door te gaan naar Puno met het Titicaca-meer. Ik zal jullie op de hoogte houden van onze rondreis. Hopelijk kan ik binnenkort ook meer foto’s uploaden, want dat is hier in Moyobamba heel lastig met de slechte internetverbinding.
Ciao!
Kimko
-
24 Oktober 2014 - 10:01
Annet Jonker:
He Kimko, balen dat je ziek bent! Hoop dat je snel weer opknapt en toch nog een paar dagen naar school kunt. Wel leuk dat je zoveel ziet van het land en straks nog veel meer gaat zien. Geweldig man, Macchu Picchu en het Titicaca meer, ben heeeeeel jaloers!
Groetjes, Annet. -
24 Oktober 2014 - 11:26
Joren:
Aii beterschap! -
24 Oktober 2014 - 12:10
Ingrid:
Hoi Kimko,
wat vervelend dat je zo'n keelpijn hebt. We hopen dat de kuur gauw z'n werk gaat doen en dat je snel weer fit bent.
We wensen je een mooie en gezegende tijd, geniet ervan en we blijven je volgen!
Liefs uut Grunn, Hans, Ingrid, Ewoud en Tom
-
24 Oktober 2014 - 17:40
Kees De Wolff:
Beterschap Kimko!
Ik ben behalve op je ziekte wel wat jaloers. Inquitos, het ticacameer en de machu pichu!
Geniet ervan! -
26 Oktober 2014 - 13:10
Anne En Nienke:
Hallo Kimko,
na de berichten van gisteren hopen we dat het herstel verder doorzet en dat je veel plezier mag beleven aan de rondreis. Hebben net op internet gekeken waar je zoal naar toe gaat. Indrukwekkende steden en natuur. Lijkt ons erg mooi en fantastisch om daar te zijn en rond te trekken.
We wensen je goede vliegreisjes en trips en natuurlijk ook een goede gezondheid toe in dat mooie land.
paps&mams
-
26 Oktober 2014 - 23:43
Anita Braakman:
He die Kimko,
Leuk om al je verhalen te lezen en om zo een stukje mee te mogen genieten van je buitenlandse stage.
Zo te lezen heb je al veel gezien en meegemaakt...Top zeg.
En complimenten voor je schrijfkunst prachtig zoals je alles omschrijft.
Enne die prijsvraag zijn er al veel reacties binnen gekomen? Ik waag me er maar niet aan heb wel aan iets zitten denken maar om dat nu hardop te zeggen laten we het houden op je grote ogen of de hoeveelheid aan krullen of de kleur ervan.
Jammer dat je geveld bent door keelpijn.We wensen je veel beterschap.
En daarna nog een mooie rondreis/ vakantie.Geniet ervan.
Lieve groet uit Heino...see you!!! -
28 Oktober 2014 - 10:10
Oma & Opa:
Hallo Kimko
Mooi om weer je belevenissen te lezen, maar wel jammer van de heftige keel ontsteking. We hopen met jou dat je de tijd die je nog in Peru doorbrengt nog een mooie tijd mag zijn. Geniet nog van de trips die jullie gaan maken.
Groetjes Oma & Opa -
29 Oktober 2014 - 15:59
Vader En Moeder Van Dieke,:
Balen, die keelpijn, maar we hoorden dat het al weer beter gaat!
Fijne rondreis de komende tijd!
Groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
